- idsbiolozi@gmail.com
- +389 78 344 408
Алголошка секција
Алголошката секција се занимава со истражување на дијатомејската флора (Bacillariophyceae) на високопланински водени еко-системи (eзера, реки, потоци и тресети).
Диjатомеите, уште наречени силикатни алги, се микроскопски алги кои претставуваат многу важни примарни продуценти во слатководните и морските еко-системи.
Процесот на седиментација овозможува силикатните алги да се користат во палео-лимнолошки истражувања преку кои се следи староста, потеклото на езерата како и промените на животната средина во минатото (квалитет на вода, климатски промени, колонизации, итн). Дијатомеите служат како важни билошки индикатори за утврдување на квалитетот на водата.
Теренскитe истражувања се одвиваат преку колектирање на алголошки матријали, кој подоцна се обработува во лабораторија преку согорување и подготовка на трајни препарати. Микроскопските анализи помагаат при утврдувањето на составот на дијатомејските заедници како и нивната релативна застапеност како главни индикатори за диверзитетот на алголошката флора. Главната цел на секцијата е утврдување на диатомејскиот диверзитет на високопланинските подрачја и изведувања на компаративни анализи.
Собраните матријали се чуваат во дијатомејската колекција DCIBS на Природно- математичкит факултет на Институт за биологија. Добиените резултати потоа се печатат во научни списанија и билтени, организирани од страна на “Истражувачко дружтво на студенти билози- ИДСБ”.
Раководител на секција: Дипломиран еколог Славица Тофиловска (stofilovska@gmail.com)
Mентор на секција: Проф. д-р. Златко Левков
Што се дијатомеите и која е нивната примена?
Дијатомеите се група на живи, едноклеточни организми кои спаѓаат во групата на алги од типот Bacillariophyta. Овие алги се застапени во сите води, без исклучок, во помал или поголем број. Она што ги прави посебни и интересни за истражување е нивниот клеточен ѕид, изграден од силикат и е наречен фрустула, поделена на хиповалва и епивалва.
Заедно да го спасиме Дојран!
Дојранско Езеро, едно од трите природни езера во Македонија, некогаш богато со диверзитет, денеска страда од екстремната еутрофикација. Како дозволивме од едно природно, незагадено, олиготрофно езеро да создадеме езеро кое е извор на потенцијални болести? За да го решиме проблемот, треба да се навратиме во минатото, да видиме како се започнало… 1988 година, пристигнува барање
Развивање на капацитети за одржливост на Дојранското Езеро
Во рамките на проектот: „Развивање на капацитети за одржливост на Дојранско Езеро“ финансиран од Critical Ecosystems Partnership Fund (CEPF), во 2015 год. во Дојран беа реализирани три истражувачки кампови наменети за студентите од Природно-математичкиот факултет насоки екологија и биохемиско-физиолошка. На овие истражувања беа присутни и членови од претседателството на Истражувачкото друштво на студенти биолози. Овие 3 истражувачки кампови
Запознавање со типот Cyanophyta (Cyanobacteria)
Што се Цијанобактерии (Цијанофити)? Цијанобактериите т.е модро-зелените алги (Cyanobacteria – Cyanophyta) претставуваат група на прокариотски организми. Додека во алгологијата се сметаат за модрозелени алги, во микробиологијата тие се бактерии. Модро-зелените алги, уште се наречени и цијанобактерии, бидејќи практично претставуваат бактерии во алгална форма. Овие алги лачат цијанотоксини, кои не се исто што и цијаниди. Не
Алголошка секција – Запознавање
Алголошката секција се занимава со истражување на дијатомејската флора (Bacillariophyceae) на високопланински водени еко-системи (eзера, реки, потоци и тресети). Диjатомеите, уште наречени силикатни алги, се микроскопски алги кои претставуваат многу важни примарни продуценти во слатководните и морските еко-системи. Процесот на седиментација овозможува силикатните алги да се користат во палео-лимнолошки истражувања преку кои се следи староста,
Achnanthes
Achnanthes Bory Ред: Achnanthales Фам: Achnanthaceae Род: Achnanthes Bory Фрустулата кај родот Achnanthes е хетеровалвална т.е. едната валва има рафа, а на другата валва таа отсуствува. Валвата која има рафа обично поседува задебелено силициумово централно поле наречен стаурос. Другата валва не поседува централно поле. И стернумот може да биде поставен на маргините на валвата. Валвите
